Kliknij aby powiększyć...

fizjologiczna zasada działania

Mikrowibracje tkanek, tak jak ich ciepło, stanowią ważny i niezastąpiony składnik procesów fizjologicznych i immunologicznych. Są one potrzebne do odprowadzania nadmiaru płynów z organizmu, biorą udział w stymulacji krążenia, odżywianiu komórek, znajdujących się w dużej odległości od naczyń włosowatych, w procesach immunologicznych, dotyczących transportu i przenikania leukocytów do komórek tkanki oraz w procesach krwiotwórczych, realizowanych w szpiku. Źródłem mikrowibracji w żywym organizmie są regularne skurcze miofibryli komórek mięśniowych.

Procesy metaboliczne w organizmie zachodzą tylko dzięki kontaktowi i współdziałaniu substancji biologicznych (podstawowe prawo bliskiego oddziaływania). Aby reakcja miała miejsce, konieczne jest bezpośrednie zbliżenie się oddziałujących na siebie komponentów i ich przestrzenna orientacja względem siebie. Dlatego istnienie mikrowibracji komórek i dużych molekuł jest warunkiem koniecznym większości biologicznych, a zwłaszcza immunologicznych reakcji.

Mikrowibracje nie tylko zwiększają częstotliwość kontaktów i zmieniają orientację komponentów biologicznych w przestrzeni, ale także ułatwiają im przenikanie przez śródbłonek i różne błony, czyli intensyfikują transport substancji i komórek z naczyń włosowatych do śródmiąższu i z powrotem do włosowatych naczyń krwionośnych i limfatycznych. Obecność zastawek w naczyniach krwionośnych i limfatycznych zmienia mikrowibracje w ukierunkowany ruch krwi i limfy.

Drgania mechaniczne pojawiają się w organizmie nie tylko dzięki pracy serca (częstotliwości infradźwiękowe) i aktywności naczyniowo-mięśniowej (częstotliwości dźwiękowe), ale i dzięki mechanicznemu oddziaływaniu otoczenia. Tak więc urządzenia wibroakustyczne oddziałują na tkanki za pośrednictwem naturalnych dla organizmu mikrowibracji.

Spadek intensywności mikrowibracji w tkankach prowadzi do spowolnienia reakcji immunologicznych, odprowadzania nadmiaru płynów z organizmu zastoju żylnego, co w efekcie obniża odporność i zdolność organizmu do regeneracji.

Deficyt mikrowibracji może pojawić się z wiekiem, w przypadku chronicznego zmęczenia, przemęczenia z powodu intensywnych i długotrwałych obciążeń, przy urazach, procesach zapalnych, zakłóceniu ukrwienia różnych odcinków rdzenia kręgowego, ogólnym spadku intensywności skurczów komórek mięśniowych, pojawiającym się z różnych przyczyn.

Oddziaływanie wibroakustyczne za pomocą urządzenia Vitafon-Aktiv w zależności od wybranego przetwornika pozwala na miejscowe wyrównanie deficytu mikrowibracji z minimalnego poziomu do fizjologicznego maksimum, określanego jako intensywność mikrowibracji tkanki mięśniowej przy maksymalnym napięciu fizycznym w zdrowym organizmie. Oddziaływanie wibroakustyczne pozwala na:
 

1. Poprawę funkcji pompowania zarówno w limfatycznych, jak i krwionośnych naczyniach włoskowatych i drobnych naczyniach, dzięki czemu wzmaga się odprowadzanie z tkanek nadmiaru płynów.
2. Wzrost odprowadzania krwinek (limfocytów, erytrocytów itp.) z tętniczych naczyń krwionośnych do śródmiąższu i krwiotwórczych macierzystych ze szpiku kostnego do zatoki żylnej.
3. Wzrost przewodnictwa śródmiąższu, jeśli chodzi katabolity i metabolity, i wzrost częstotliwości kontaktów komponentów biologicznych, dzięki czemu rośnie poziom reakcji immunologicznych i innych.
4. Wzrost przepustowości śródbłonka naczyń włosowatych w przypadku dużych węzłów chłonnych, przyczyniając się dzięki temu do obniżenia ciśnienia onkotycznego w tkance i przyspieszenia odprowadzania do obiegu cytokin i przekaźników, dbających o poprawę kompleksowych reakcji organizmu.
5. Przyspieszenie procesów filtracyjnych, zachodzących w błonach porowatych (np. w nefronach).
6. Pobudzenie mechanoreceptorów (ciałek blaszkowatych i dotykowych, wolnych zakończeń nerwowych i in.).

Terapia wibroakustyczna jest tym efektywniejsza, im większy jest deficyt mikrowibracji w określonych tkankach. To właśnie ta cecha, a także brak ingerencji w delikatne biochemiczne mechanizmy regulacji, wpłynęła na duże bezpieczeństwo, efektywność i szeroki wachlarz zastosowań terapii wibroakustycznej.  

 

Przeciwwskazania w używaniu urządzenia:

• w obszarach występowania nowotworów złośliwych;
• przy ciąży;
• w obszarze zakrzepowego zapalenia żył;
• w obszarach zdiagnozowanej arteriosklerozy;
• przy ostrych infekcjach;
• przy podwyższonej temperaturze ciała;
• w obszarze działania zaimplantowanych stymulatorów.

W związku z brakiem metodyki leczenia nie zezwala się na używanie przetwornika bezpośrednio w okolicach serca. Jeśli w obszarze działania znajdują się organy, w których wykryto kamienie (woreczek żółciowy, drogi moczowe i in.), to zabiegi przeprowadzane są tylko z zalecenia i pod obserwacją lekarza.

UWAGA!

Jeśli podczas leczenia dochodzi do skoków ciśnienia, należy skrócić czas oddziaływania na nerki do 1 minuty w trybie „1”, codziennie wydłużając zabiegi o 1 minutę. Jeśli w ciągu 3-5 dni ciśnienie nie ustabilizuje się, należy zaprzestać stosowania zabiegów w obszarze nerek i przebadać się pod kątem przeciwwskazań.

Przy kamicy nerkowej (wielkość kamieni poniżej 4 mm) leczenie prowadzone jest pod kontrolą lekarza. W przypadku obecności kamieni w jednej nerce, jeśli wielkość kamieni jest większa od 4 mm, zabiegi przeprowadzane są tylko w obrębie jednej nerki, przy czym obydwa wibrofony umieszczane są w obszarze K od strony zdrowej nerki. W przypadku kamieni w obu nerkach, jeśli ich wielkość przekracza 4 mm, zabiegi można przeprowadzać dopiero po ich usunięciu w warunkach szpitalnych.

 

pobierz ulotkę »